باز باران بی ترانه بی بهانه می چکد بر بام خانه
وای باران،
باز باران
خانه ام کو...
خانه ات کو...
خانه ات اندر دل من
خانه ام کو...
خانه ام اندر دل کیست؟
اندر دل توست؟
خانه بهر سکوت
بهر سجود
بهر قنوت
خانه ای بهر وجود
باز باران یادم آرد روز دیرین
روز دیرین روزگاریست
که درآن
کلبه تنهایم
درجنگل پاییزیم
باحضور نفس تو
باز باران باترانه میچکید بر بام خانه
تا شود سیلی مهیا
نه هراس از بادوباران
نه هراس موج دریا
ای گل باغ بهارم
تو در همسایگی منزل گزیدی
ندیدی خار همسایه ات را که از او ایمن گذیدی
باز باران
بی بهانه پر هیایو
میچکد بر روی شیشه
اما شیشه چه فایده
باید شست چشم هارا
که دیده شود طور دگر دنیارا
باز باران
وای باران
خانه ام کو
خانه انت امن
خانه ای پر ز محبت
خانه ای پر ز صداقت
خانه ای اهلش سخاوت
تا زمان بود بارید باران
و لیکن
همه نادیده گرقتند باران را
:: موضوعات مرتبط:
عشق ,
,
:: بازدید از این مطلب : 445
|
امتیاز مطلب : 32
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
